Aangezien ik zelf van mening ben dat een hond nog steeds van origine afstamt van de wolf en dus een carnivoor is (vleeseter) is, denk ik dat vlees dus het beste is, in ieder geval voor mijn honden. Het spijsverteringsstelsel van de wolf is nog bijna identiek aan die van een hond. Het enige verschil is dat de darmen van een hond 5 cm langer zijn dan die van een wolf.
De spijsvertering van de wolf
De spijsvertering van de wolf is ingesteld op het verwerken van dierlijk materiaal. Aan het begin van het spijsverteringskanaal - en wel aan de vorm van de tanden in de bek - is duidelijk te zien dat hij een vleeseter is. De tanden van de wolf zijn scherp en puntig. Ze zijn gemaakt om te doorboren, te snijden en vast te houden. De grote hoektanden zijn hier heel geschikt voor. Met de scheurkiezen worden pezen en kleinere botten doorgeknipt en grotere botten afgekluifd. Met de massieve achterste kiezen worden grote botten gekraakt en verbrijzeld. Een wolf kauwt niet. Er zitten geen verteringsenzymen in zijn speeksel - ook niet in hondenspeeksel. Het speeksel van de wolf dient als glijmiddel. Hij rukt grote stukken vlees met huid en haar van de prooi af en werkt deze in zijn geheel naar binnen.
Een wolf heeft geen ingewikkelde maag nodig, zijn voeding bestaat bijna uitsluitend uit zeer geconcentreerde en makkelijk te verteren vetten en eiwitten.
Hij heeft wel een maag nodig met een groot volume omdat hij niet altijd kan eten wanneer hij wil. Hij zal eerst een ander dier moeten zoeken, jagen, pakken en doden voordat hij kan eten. Na het doden is er een overvloed aan eten, hij moet er zoveel mogelijk van eten anders is hij het kwijt aan andere jagers of aaseters (prairiewolven, vossen, raven).
Als een wolf bijna alleen puur vlees heeft gegeten met weinig onverteerbaar materiaal, is zijn ontlasting erg donker van kleur en zacht. Zelden steekt er een stukje bot uit de ontlasting. De botten zitten midden in de haar- en vachtresten. Zo wordt voorkomen dat de darmen doorboord worden. Vaak zit er alleen maar haar aan de buitenkant van wolvenpoep terwijl de botjes binnenin zitten. Volgens Whitney (1949) gaat er ongeveer 4 kg voedsel in de maag van een hond. Er is geen cijfermateriaal bekend over het volume van een wolvenmaag maar zijn capaciteit is minstens even groot.
De spijsverering van de hond
De hoektanden van de hond zijn zeer ontwikkeld. Ze zijn uitgegroeid tot grote, diep en stevig in de kaak gewortelde punten waarmee een prooi makkelijk en snel kan worden vastgegrepen. Hiermee kan het vlees in grote stukken van de gedode prooi worden afgescheurd. De kiezen zijn voorzien van scherpe punten, die niet op elkaar passen maar als de benen van een schaar langs elkaar glijden, waardoor het voedsel als het ware wordt fijngeknipt. De hond heeft door alle tijden heen dan ook een echt roofdiergebit gehad. Het gebit van een hond wijst er dus al op dat het hoofdbestanddeel van het voedsel uit vlees moet bestaan en dat hij net als wolven een echte vleeseter is. De hond heeft zich in de omgang met mensen aangepast aan het menu van de alleseter, maar zijn spijsvertering is die van een vleeseter gebleven. De vertering van vlees gebeurt in de carnivorenmaag gemakkelijker en vlugger dan in de maag van alle andere dieren. Het vlees wordt niet of weinig gekauwd en vrijwel direct doorgeslikt. De inhoud van de hondenmaag - bij kleine dieren ongeveer 650 cc, bij grote ongeveer 11.000 cc - is ongeveer tweemaal zo groot als de inhoud van de eigen darm, waarvan de lengte bij kleine honden ongeveer 3 meter en bij grote honden ongeveer 7 meter bedraagt. In de hondendarm bevinden zich geen bacterieflora. Dit verklaart voor een deel waarom honden, of vleeseters in het algemeen, plantendelen slechts matig kunnen benutten als voedsel. Ellenberg en Scheunert gingen na hoe lang het duurde voor vlees de maag verliet en het bleek dat na 2 tot 4 uur ongeveer 1/3 van het opgenomen vlees nog in de maag terug te vinden is. Na 6 uur was nog 1/4, na 9 uur 1/10 deel in de maag en na 12 uur bleek praktisch al het vlees in de darmen te zijn overgegaan waar de verdere vertering plaats vond, die nog eens 12 uur duurde ongeveer zodat het in het totaal 24 uur duurde voor het grootste deel door het spijsverteringssysteem verwerkt was.
Beweging remt de spijsvertering, terwijl rust de spijsvertering bevordert.
Daarom kunnen werkhonden beter gevoed worden na het werk!
Na dit dus doorgenomen te hebben is mijn conclusie dat honden carnivoren zijn, vleeseters.
Maar honden krijgen tegenwoordig altijd brokken, waarom eigenlijk?
Omdat het beter is? Omdat het makkelijk is? Omdat het commercieel aantrekkelijk is voor fabrikanten? Ik ben voorstander van het voeren van vers vlees, hetzij samengesteld, hetzij in kant en klare vorm (wat ik voornamelijk geef), verkrijgbaar tegen een alleszins redelijke prijs in supermarkten en bij diverse leveranciers.
Onderaan deze pagina vind u een aantal links van KVV-fabrikanten en plaatsen op Internet waar u meer informatie kunt vinden over het voeren van vers vlees.
Zelf voer ik Lotgering, een KVV.
Een compleet voer die als het ondooit is zo aan de hond gegeven kan worden.
Lotgering ontdooid
Lotgering bevroren
|
Wat zit er in vlees? Een voeding die kant en klaar vers vlees biedt, ook wel KVV genoemd en van diverse merken verkrijgbaar, bevat verschillende dingen. In de ideale situatie bestaat hondenvoeding voor 70-75% uit producten van dierlijke oorsprong, zoals botten (al dan niet gemalen), spiervlees, orgaanvlees, wat groente, wat granen, olie en vetten. Vers
vlees, zelf samengesteld of KVV, bevat in elk geval altijd: Vers vlees en KVV bevat GEEN:? -
anti-oxydanten en conserveringsmiddelen, want vers vlees en KVV wordt
diepgevroren bewaard en hoeft daarom geen toegevoegde middelen te
bevatten. Door vers vlees zal een hond geen onnodige (of zelfs schadelijke) stoffen binnenkrijgen. De gevolgen zijn: -
een gezondere huid en vacht. Let
op: blikvoer is GEEN goede vleesvoeding! Blikvoer bestaat voor 80% uit water en bevat verder voornamelijk een heel klein deel (afval)vlees en geur-, kleur- en smaakstoffen! |
Wat zit er in brokken? Gemiddeld
zo'n 4% vlees. Soms minder, als je geluk hebt meer, soms wel tot zo'n
20%. Verder
zit er in brokken graan, honden gebruiken wel graan als voedingsmiddel
maar in zeer kleine hoeveelheden: de maaginhoud van hun prooidier. De
hoeveelheden die in brokken zitten zijn aanzienlijk groter. Daar kunnen
honden dus niet zoveel mee. Granen in de hoeveelheden zoals ze in
brokken zitten veroorzaken vaak klachten bij honden: huidklachten,
darmklachten, maagproblemen en vachtproblemen. Tenslotte
zitten er anti-oxydanten in brokken, smaak- en geurstoffen en
vitamines. Anti-oxydanten om te zorgen dat de vetten in de brok niet
ranzig worden. In veel gevallen zijn het chemische anti-oxydanten die
over het algemeen voor menselijke consumptie verboden zijn. Wie een vergelijkende tabel wil zien met de samenstellingen van een groot aantal brokkenmerken met daarin duidelijk de samenstelling aangegeven kan op deze pagina en op deze pagina kijken. |
|
Vers
voeren ofwel "BARF-en" BARF
is een afkorting voor "Bones And Raw Food". |
Hoeveelheid voeding Bij
voeding is het altijd belangrijk te blijven letten op de hond: Er
zijn uiteraard wel richtlijnen op je te oriënteren. |
Xavi genietend van een penslap
Als je zelf vers gaat voeren, waar moet je dan op letten?
Wie een compleet vers voer gaat geven (KVV), hoeft nergens op te letten: alles zit erin.
Maar veel mensen vinden het na verloop van tijd toch leuk eens wat dingen te geven waar de hond lekker op kan knagen.
Eén hoofdregel is belangrijk: geef nooit gekookt vlees! (Het enige waarbij ik eventueel zou kiezen voor gekookt vlees is bij diarree, dan kan gekookte kipfilet gegeven worden omdat dit licht verteerbaar is.)
Als je vlees kookt, kook je de voedingsstoffen eruit, en bovendien kan het bot dat er eventueel aanwezig is, gaan splinteren. Dat kan niet als het bot rauw is.
Veel mensen vinden het wat griezelig om een rauw bot te geven.
Toch kan dat, mits met beleid gewend, goed worden gedaan.
Het is zaak je goed in te lezen of advies te vragen.
Inlezen kan ook natuurlijk. Er zijn heel veel boeken verschenen over het fenomeen versvoeding en ook op barfplaats (zie de linkenlijst) staat veel informatie.
Wat mag niet?
In elk geval mogen honden géén varkensvlees! Dit in verband met de ziekte van Aujeszky, deze kan worden overgebracht door ongekookt varkensvlees en kan een dodelijke afloop hebben.
Ook dragende botten zijn gevaarlijk, omdat de hond hierop tanden en kiezen kan breken: het is veel te hard. Dragende botten zijn pijpbeenderen, poten van dieren dus.
Bronvermelding:
http://www.eenhoornleijn.nl/
http://www.barf-natuurlijk.nl/archief/spijsv_hond_mechanisch.html
http://www.barf-natuurlijk.nl/archief/spijsv_wolf_bek.html